|
هشت ثور تاریكترین لحظه در تاریخ ما
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» با شعار «هشت ثور سیاهتر از هفت ثور» طی تظاهراتی با شكوه این روز ننگین را كه سرآغاز قدرت‌گیری ددمنشان بنیادگرا در افغانستان است، تقبیح نمود.
مظاهره با حضور حدود ۱۵۰۰ تن از زنان و كودكان مهاجر از مقر سازمان ملل‌متحد شروع شد اما بنابر مداخله پلیس پاكستان تظاهركنندگان نتوانستند مسیر تعیین شده را بپیمایند، معهذا با شعاردادن‌های ممتد و سرود خواندن و سخنرانی‌ها فضا را گرم و پرهیجان ساخته و لحظه به لحظه به تعداد تماشاگران افزوده می‌شد.
شعارهای ضد بنیادگرایان و آزادیخواهانه، پلاكارت‌هایی از مجروحان، ویرانه‌های كابل، تصاویر مینا و شهدای دیگر، عكس‌هایی از سرجنایتكاران فهیم، ربانی، اسماعیل، خلیلی، دوستم، سیاف و گلبدین با چلیپای درشت قرمزی بر آنها توجه مردم ناظر تظاهرات و دهها خبرنگار و عكاس و فلمبردار پاكستانی و خارجی را جلب نموده بودند. تعدادی از خبرنگاران در مورد جنایتكاری‌های خاص اسماعیل و نیز توطئه مشترك او، دوستم، خلیلی وغیره از مظاهركنندگان خواستار اطلاعات می‌شدند.
در پایان مظاهره باز هم یك تن از اعضای «راوا» درباره پیامدهای این روز سیاه و آنچه كه اكنون بر مردم می‌رود، به سخنرانی پرداخت.
سایر عكسها سپس چند تن از محروم‌ترین زنان با نماینده «راوا» یادداشتی حاكی از اعمال خاینانه و خرابكارانه باندهای جنایت‌پیشه‌ی‌بنیادگرا و تقاضای عزل فوری و محاكمه تمام آنان را به نماینده سازمان ملل تسلیم دادند.
قابل یادآوریست كه در مظاهره، گروه ۱۲ نفری از جاپانیان عضو «كمیته بررسی جنایات جنگی» به ریاست پروفیسر ماویدااكیرا نیز حضور داشتند كه به منظور همنوایی با «راوا» و دیدار از شفاخانه‌ها، مكاتب، پرورشگاه‌ها و سایر فعالیت‌های «راوا» روز پیشتر از جاپان وارد پاكستان شده بودند.
گزارش و عكس‌های تظاهرات در تمامی روزنامه‌های پاكستانی و مهمترین رادیوها و خبرگزاری‌ها و چند تلویزیون‌هندی، پاكستانی و عربی انعكاس یافت.
در اینجا گزارش‌هایی از خبرگزاری‌ها و چند روزنامه پاكستانی را می‌آوریم كه چنانچه بارها متذكر شده‌ایم بیانگر جانبدارانه بودن و مشكلات برخی مطبوعات این كشور در انتشار مطلب راجع به «راوا» می‌باشند. مثلاً یكی از آنها تعداد تظاهركنندگان را ۲۰۰ نفر گفته، دیگری ۳۰۰ و روزنامه‌ی «فرنتیرپست» در حالیكه در گزارشی «راوا» را متهم كرده كه علیه كرزی ایرادی ندارد در گزارشی دیگر خودبخود به نقض این اتهامش می‌پردازد.
بازتاب مظاهره ۸ ثور در رسانه‌ها
«فرنتیرپست»
«راوا» موضع جنگسالاران را محكوم می‌كند
«حدود ۲۰۰ زن و كودك افغان با در دست داشتن شعارهایی به فارسی و انگلیسی علیه "ائتلاف شمال" و جنگسالاران آن به تظاهرات پرداختند.
پروفیسر ماویدااكیرا با یك گروه ۱۵ نفری زنان و مردان جاپانی نیز شعار "جنگ نه" را در دست داشتند. او گفت بش باید به مثابه جنایتكار جنگی محاكمه شود. مظاهره صلح‌آمیز بود ولی پلیس به مظاهره‌چیان اجازه نداد از مانع‌ها بگذرند اما پس از مذاكره با رهبران تظاهرات، اجازه یافتند به نزدیكی تعمیر ملل‌متحد بروند.»
«نیوز انترنیشنل، خبرگزاری فرانسه»«حدود ۳۰۰ زن افغان روز سه‌شنبه به اعتراض علیه رئیس‌جمهور حامدكرزی پرداختند كه چرا برای بازسازی افغانستان به جنگ‌سالارانی اتكا می‌كند كه گذشته‌ای شنیع در تخلف از حقوق بشر دارند.
زنان "راوا" كه با قبول خطرات بزرگ به طور مخفی علیه طالبان مبارزه كرده اند، گفتند كه رژیم كنونی در افغانستان از كسانی پشتبانی می‌كند كه گذشته‌ی بدرفتاری در برابر زنان را دارند. آنان ابراز داشتند: "از یكسو كشورهای مختلف ۸بلیون دالر وعده كمك می‌دهند اما از سوی دیگر آقای كرزی ابقا یا نصب كثیفترین جانیان و خاینان جهادی در مقام‌های مهم را به مثابه وظیفه مقدس‌اش پیش می‌برد تا همه‌ی آنان جیب‌های شان را برای زدن از بلیونها دالر كلانتر بدوزند."»
«اِن اِن آی»«صدها زن و كودك مكتبی افغان، در حالیكه شعار می‌دادند "مرگ بر بنیادگرایان"، "مرگ بر طالبان"، "مرگ بر جهادی‌ها"، در اسلام‌آباد به مظاهره دست زدند.»
«فرنتیرپست»
«راوا» طی اعتراضی در مقابل مقر سازمان ملل‌متحد در اسلام‌آباد، اداره كنونی افغانستان را رد كرده و آن را میراث گذشته خواند.
اعضای "راوا" خواستار كمك بازسازی كشور شده و اظهار داشتند كه جامعه جهانی باید به این تعهدش عمل كند.
آنان در حالیكه به طرفداری از حقوق زنان و حق آزادی بیان شعار می‌دادند بدون انتقاد از رئیس‌جمهور كرزی و نیروهای امریكا، علیه بیعدالتی دولت افغانستان مظاهره نمودند. یكی از نمایندگان "راوا" به فرنتیرپست گفت: "ما خواهان بهبود وضع در كشور و زندگی و آزادی هستیم." او خاطرنشان ساخت كه افغان‌ها مشتاق عودت به افغانستان و زندگی آرام در آنجا هستند اما این امر در شرایط ابتر حاضر در كشور ممكن نیست. او افزود كه سبب اصلی برپایی تظاهرات نشاندادن همبستگی با زنان افغانستان و جلب توجه بقیه مردم جهان به این نقطه از كره زمین است كه مردمش در اتش و خون بسر می‌برند.
تعداد وسیعی از زنان از اقشار مختلف در مظاهره شركت داشتند.»
خبرگزاری «ای ان آی» ANI
«دانش‌حمید یكی از زنان تظاهركننده گفت: "مظاهره ما به منظور محكوم ساختن سلطه "ائتلاف شمال" یا جهادی‌ها در افغانستان است زیرا اینان از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ مرتكب عین جنایت‌های طالبان مخصوصاً مقابل زنان افغانستان شدند. اكنون آنان دوباره بر سر قدرت اند، امریكا و كشورهای دیگر دوباره از «ائتلاف شمال» یا جهادی‌ها حمایت می‌كنند. با موجودیت "ائتلاف شمال"، ما از صلحی واقعی، امنیت و آزادی در افغانستان برخوردار نیستیم."
بعضی از رهبران مظاهره صحبت كرده و گفتند كه دنیا باید بداند كه افغانستان قربانی طالبان، گلبدین، القاعده و "ائتلاف شمال" می‌باشد.
در افغانستان كمتر از ۱۰ درصد زنان باسواد اند. "راوا" قویاً معتقد است كه تنها با سلاح آموزش و تعلیم است كه زنان افغانستان می‌توانند به قدرت و پیروزی در پیكار علیه بنیادگرایان و نظایر آنان دست یابند. "راوا" یگانه سازمان افغانی بود كه به تظاهرات ضد جنگ در عراق پرداخت.
«صدای امریكا» VOA«چندین صد نفر از فعالان حقوق بشر "راوا" افغانستان در مقابل مقر سازمان ملل‌متحد روز سه‌شنبه در اسلام‌آباد جهت ابراز نگرانی درباره دولت كنونی و انتخاباتی كه در راه هست به مظاهره دست زدند. معترضان خواستار حذف رهبران بنیادگرا از هر مقام دولتی اند.
آنان جامعه جهانی و بخصوص امریكا را مورد انتقاد قرار دادند كه برخی رهبران بنیادگرای افغان با سابقه جنایتكاری علیه زنان را اجازه داده اند از اعضای حكومت انتقالی به ریاست حامدكزری باشد.
مظاهره‌گران بركناری فهیم وزیردفاع، دوستم جنگسالار ازبك و اسماعیل‌خان والی هرات را خواستار گردیدند تا همه‌ی آنان به خاطر ارتكاب جنایت‌های شان بر ضد مردم افغانستان به محاكمه كشانده شوند.
مرینه اظهار داشت كه افراد مذكور تلاش‌ها برای بهبود حقوق بشر و استقرار دموكراسی در افغانستان را مختل می‌كنند. او گفت كه "باید نظام تغییر یابد و باید بنیادگرایان دور انداخته شوند. تا زمانی كه بنیادگرایان در قدرت اند، هیچ تغییری به میان نخواهد آمد."
او گفت كه این جنگسالاران و قومندانان سعی خواهند ورزید تا با اعمال نفوذ در انتخابات در قدرت باقی بمانند.
اما طرفداران حكومت پرزیدنت كرزی نگرانی در مورد نقض دموكراسی را رد می‌كنند. عبدالجبارنعیمی عضو یكی از گروه‌های جنگنده اسلامی كه از ۹۲ تا ۹۶ در كابل حكومت كردند، گفت: "امید ما اینست كه انتخابات به حد كافی عادلانه و دموكراتیك باشند. فكر می‌كنم با همكاری ملل‌متحد پیشرفت‌های زیادی در راستای دموكراسی و مردم به دست خواهد آمد. مردم خیلی زیاد به رأی‌دادن و ثبت نام علاقه می‌گیرند."»
«انفوشاب نیوز»«"خبرگزاری كویت" ضمن نقل بخش اعظم بیانیه "راوا" یادآور می‌شود: "لااقل ۶۰۰ تن از فعالان علیه رهبران بنیادگرای اسلامی‌افغانستان به مظاهره پرداختند... در یكی از شعارها گفته می‌شد "فهیم، اسماعیل و دوستم دشمنان خونی آزادی و دموكراسی اند"... عبدالرشیددوستم كه متحد حامدكرزی است، سركردگی ملیشاهای ازبك را داشته و همچنین اداره زندان خصوصی در شمال افغانستان را در دست دارد و اخیراً كوشید تا بر ولایات شمال افغانستان چیره شود.
«دان»
روزنامه پاكستانی «دان» Dawn نیز ضمن نقل بخش‌هایی متعدد از بیانیه نوشت:
«مهاجران افغانستان در بیرون مقر ملل‌متحد در اسلام‌آباد علیه آنچه كه ادامه سیاست‌های بنیادگرایانه‌ی طالبان، افزایش اعمال تروریستی و نقض حقوق بشر می‌خواندند، تظاهراتی برپا داشتند و از ملل‌متحد خواستند تا به پروسه صلحش در كشور جنگزده بیافزاید.
آنان حكومت را محكوم كردند كه دست جهادی‌ها را در غارت ملیون‌ها دالر كمك خارجی برای بازسازی و سرمایه‌های كشور باز نگهداشته و در مقامات كلیدی گمارده است.
"راوا" خواستار خلع سلاح و بركناری جنگسالاران و برقراری دموكراسی اصیل در كشور است.
بیش از ۳۰۰ زن و كودك مظاهره‌كننده از كمپ‌های مهاجران در برابر دفتر ملل‌متحد گرد آمدند تا از روزی یاد كنند كه انقلاب ثور ۲۷ اپریل رخ داد و به اصطلاح "جهادی"ها قدرت را در ۲۸ اپریل ۹۲ در كابل در دست گرفتند.
آنان از دولت كرزی انتقاد كردند كه تاریخ را دوباره نویسی می‌كند، احمدشاه‌مسعود را به مثابه قهرمان جلوه می‌دهد، جهادی‌ها و جنگسالاران را در مقامات كلیدی در اردو می‌گمارد تا دل آنان را به دست آرد.
دانش‌حمید از اعضای "راوا" در صحبت با "دان" ابراز داشت كه كشور و مردمش در دوران سلطه "ائتلاف شمال" از ۹۲ تا ۹۶ رنج كشیدند و باز هم رنج می‌كشند زیرا "ائتلاف شمال" اعمال شنیعی را مرتكب شده و ترور و ناامنی را در سراسر كشور مستولی می‌سازند... هیچ آرامش و امنیت واقعی در كشور وجود ندارد. او گفت كه "راوا" هر چند كرزی را رهبری دلخواه نمی‌داند، ولی اگر او به حمایتش از "ائتلاف شمال" پایان دهد، شاید قابل قبول باشد. او متاسف بود از اینكه قدرت‌های جهانی مثل امریكا با وصف آگاهی از وضع در افغانستان، از آنانی پشتبانی می كند كه به خاطر منافع شخصی مرتكب جنایت‌ها علیه بشریت شده اند. او در پاسخ به یك سوال از دولت پاكستان به علت پشتیبانی‌اش از عناصر بنیادگرا انتقاد كرد. سهیلا عضو دیگر "راوا" در گفتگو با گزارشگران اعلام داشت كه امید اندكی وجود دارد كه انتخابات آینده شرایط جاری افغانستان را با تامین دموكراسی تغییر دهد زیرا نماینگان راستین مردم اجازه نخواهند یافت در آن شركت جویند.
مظاهره‌گران "راوا" را گروه ۱۲ نفری جاپانیان از "كمیته بین‌المللی محكمه جنایات جنگی در افغانستان" ICTA كه برای اظهار پشتیبانی شان از صلح و عدالت در افغانستان آمده بودند، همراهی می‌كرد.»
بیانیه «راوا» در روز ۸ ثورظلمت ۸ ثور كماكان بر كشور حاكم است
زمانیكه در ۱۳۷۱ بعد از غرق شدن كابل و كابلیان در خون و آتش به دست احزاب جنایتكار وابسته به پاكستان، ایران و عربستان، «راوا» خلاف عافیت‌جویی‌ها و سازشكاری‌های رایج، شعار «۸ ثور سیاهتر از ۷ ثور» را سر داد، صرفنظر از تبهكارانی كه خود را «جهادی» می‌خواندند و می‌خوانند و نوكران روشنفكر آنان، بودند كسانی كه این شعار را «افراطی» و «توهین به جهادی‌ها» نامیده، و در لجن‌پاشی به «راوا»، ۸ ثوری‌ها را همراهی كردند. ولی تاریخی را كه با شیارهای خون و خیانت نوشته شده باشد، نمی‌توان با چرخش قلم و ایجاد هیاهو قلب كرد. «ائتلاف شمال» نیز قادر نشد با تمام چنگ و دندان نشاندادن و ادامه تهدید و ترور و توطئه و تبلیغ، داغ‌های جنایت و خیانت به مردم و میهن ما را از پیشانیش بزداید. در سال گذشته دیدیم كه حتی برخی مطبوعات درونمرزی از زبان اكثریت افرادی كه با آنان مصاحبه انجام داده بودند، ۸ ثور را به عنوان روز خیانت و خون و بی‌ناموسی و... مشخص ساختند. طبعاً اگر احساس ناامنی و ترس در كار نباشد محكوم‌كردن روز تجاوز بنیادگرایان به كابل پس از سقوط پوشالیان، در زبان %۹۵ مردم ما خواهد بود. زیرا آنان هم اكنون هم شاهدند كه چگونه عاملان فاجعه ۸ ثور نمی‌گذارند این وطن داغدیده و ویران به سوی آرامی و آبادی پیش برود. برای عده‌ای از مردم اگر سركردگان «ائتلاف شمال» در ۸ ثور خاین شمرده نمی‌شدند، امروز دیگر به عنوان پلیدترین خاینان به افغانستان ثابت شده اند.حوادث اخیر هرات و میمنه و ارزگان برای همگان روشن ساخت كه باندهای «ائتلاف شمال» مناطق معین كشور را قلمرو در قباله‌ی خود و خاندان خود دانسته و حاضر نیستند به تابعیت از دولتی مركزی تن در دهند. اینان آگاهند كه با گرفته شدن تفنگ از شانه‌های شان، همچون پوقانه‌های باد رفته چملك خواهند شد و بر اكثریت قوم و قبیله خود مطرح نخواهند بود چه رسد برای كل مردم افغانستان. در جریان دید و وادیدهای عده‌ای از سران مافیای جهادی مثل اسماعیل، دوستم، محقق و ربانی، نام لطیف پدرام نیز گرفته می‌شد كه لكه‌ای بر شخصیت آلوده‌ی این جاسوس جمهوری اسلامی ایران نمی‌افزاید اما شاید روی اسماعیل‌خویی، رهنوردزریاب، اكرم‌عثمان وغیره دوستان «شاعر» خادی جهادی را سرختر سازد.
«راوا» به سهم خود مكرراً گفته است كه معامله‌گری و سازش با «ائتلاف شمال» برای هیچكس و منجمله آقای حامدكرزی عاقبت خوشی نخواهد داشت. دسیسه مشترك خاینان نامبرده تازه شروع كار است. ظاهراً آقای كرزی یكی از راههای مقابله با آن حریفان را به پیروی از «قرصك» پنجشیر می‌بیند كه شورای نظار و جمعیت اسلامی دهلش را میزند: شركت در هستیری قهرمان‌سازی مسعود، «مارشال» و وزیر ساختن میراث‌خواران مسعود و مسخره‌تر از همه ولایت اعلام‌كردن پنجشیر با دلیل بچگانه‌ی خدمات ارزنده‌ی مسعود در جهاد! این اقدامات مضحك در هیچ كشور حتی در دهه‌های ارتجاعی گذشته در افغانستان نیز دیده نشده است. می‌شد نام پنجشیر را «مسعود شیر» یا افغانستان را « مسعودستان» بماند تا نمایش بادكردن وی ادامه یافته باشد. اما با تغییر نام واحد اداری یك كشور به بهانه ارجگزاری به یك فرد، نه آن واحد اداری توسعه مییابد و نه از یك جنگسالار با دست‌های آغشته به خون مردم، «قهرمان قهرمانان» درست شده می‌تواند. ولایت اعلام‌كردن پنجشیر می‌رساند كه آقای كرزی برای از خود كردن باند فهیم حاضر به هر كاری هست. در این حال مخصوصاً از او نمی‌توان انتظار داشت كه جلو پول زدنهای اینان از بلیونها دالر كمك خارجی و زورگویی‌ها و اعمال بی‌ناموسانه‌ی شان را بگیرد. به همین گونه است ولایت اعلام‌نمودن دایكندی كه جز جلب باندهایی از جنگسالاران هزاره و كار برای جلب آرای بخش‌هایی از مردم هزاره معنی دیگری ندارد. مردم دنیا به این گدی‌بازی‌های دولت كرزی می‌خندند.
و باز بر اساس همین سیاست تحبیب جنایت‌كاران جهادیست كه سر و كله‌ی آدمكش گلبدینی معلوم‌الحال مثل بشیربغلانی ناگهان در ولایت فراه به حیث والی سبز می‌شود و همینطور است تعیین عده‌ای وزیران، والیان، سفیران و اعضای سفارتخانه‌ها و قنسلگری‌های افغانستان كه داغ سیاه گلبدینی‌بودن را با خود دارند.
از یكسو كشورهای مختلف ۸بلیون دالر وعده كمك می‌دهند اما از سوی دیگر آقای كرزی ابقا یا نصب كثیفترین جانیان و خانیان جهادی در مقام‌های مهم را به مثابه وظیفه مقدس‌اش پیش می‌برد تا همه‌ی آنان جیب‌های شان را برای بالارفتن از بلیونها دالر كلانتر بدوزند. در شرایطی كه جنگسالاران خون‌آشام و مافیایی خلع قدرت می‌بودند، این كمك می‌توانست نویدی برای مردم ما در آبادانی و روزبهی ویرانكده‌ی شان محسوب شود. اما با موجودیت اژدهای «ائتلاف شمال» در مقام‌های كلیدی، اكثریت مردم باید نظاره‌گر منازعه‌ها و حتی شكم هم‌دریدن دزدان مذكور برای غصب هر چه بیشتر آن كمك باشند. به همین علت ما اصولاً مخالف سرازیر شدن این كمك در خرك و درك كنونی بوده‌ایم چرا كه به مردم هیچ نمی‌رسد ولی جانیان «ائتلاف شمال» تا می‌توانند از آن برای پركردن جیب‌ها و تقویت نظامی و سیاسی شان استفاده می‌كنند. بی‌جهت نیست كه وزیر مالیه و رئیس د افغانستان بانك از دادن حساب بلیونها دالر قبلی به مردم اظهار عجز می‌كنند. مگر رسم رفاقت و افغانیت است كه طشت جنایت‌ها و دزدی‌های همكاران را به میدان نهند با همدستان هم متقابلاً خورد و برخورد هر دو را برملا سازند؟ ثابت ماندن افغانی كه دولت آنقدر به آن می‌بالد موقتی است. رشد اقتصادی بدون پی‌ریزی بنیاد اقتصادی استوار و دایمی و بدون ثبات سیاسی یعنی امحای مافیای جهادی، ممكن نیست.
فساد در دستگاه دولت بیداد می‌كند انور جگدلك ها با جمبوره‌ی دلقك مزاجش موسوم به اصغری، پس از رسوای‌های بی‌حد ناگهان به نالایقی شان اعتراف نموده كنار می‌روند. در حالیكه مسئله اساسی كنار رفتن نیست. مسئله اساسی اینست كه غیر از حق‌تلفی‌ها و ستمگری‌ها و خویش‌خوری ها، معلوم شود چه مقدار از دارایی‌های شاروالی را بالا كشیده اند.
آقای كرزی از ضرورت وجود قوای خارجی در كشور برای دهسال آینده سخن می‌گوید تا اردوی ملی موثری ایجاد گردد. اما وی از یاد می‌برد كه تا زمانی كه علت‌العلل مصایب - مكروب بنیادگرایان- در این سرزمین نابود نشده است، تا ۲۰ سال دیگر هم اردوی واقعاً عاری از نفوذ جنایت‌كاران جهادی پدید نخواهد آمد و این كشور روی بازسازی و كاهش فساد را نخواهد دید. ایجاد اردوی ملی ۸۰ هزار نفره توسط صاحبمنصبان شریف غیر پوشالی و غیربنیادگرای ما در حداكثر ۲ سال میسر است مشروط بر اینكه دست پست و ناپاك خاینان «ائتلاف شمال» در كار نباشد.
مردم دنیا باید بدانند كه افغانستان كماكان دستخوش ناامنی تروریزم طالبان، گلبدین، القاعده و برادران دینی «ائتلاف شمال» آنان است. حتی طالبان بربر صفت دختران و زنان را از سركها به شفاخانه برای معاینه نمی‌بردند اما اسماعیل این مزدور خانه‌زاد رژیم ایران، از یكچنین توهین و بی‌ناموسی كه در هیچ كجای دنیا نظیر ندارد، نسبت به دختران ما در هرات ابا نمی‌ورزد. و برادران این جنایت‌پیشه جهادی در ننگرهار (دین محمد و شركاء) بر لت و كوب شدید هنرمندان زن و مرد در پوهنتون آن ولایت می‌پردازند كه هرگز مسئله‌ای عادی نیست و نشان هماهنگی و همدستی این سرتروریست‌های مافیای جهادی با طالبان، القاعده و گلبدین می‌باشد كه اخیراً اعمال تروریستی شان افزایش یافته است. «ائتلاف شمال» را با القاعده، طالبان و گلبدین تاریخ مشترك خون و خیانت و ایدئولوژی با هم پیوند ناگسستنی می‌بخشد. یگانگی و همكاری اینان قاعده است و اختلاف‌ها و سگ‌جنگی‌های شان استثنا.
سایه‌ی شوم و هولناك ۸ ثور كماكان بر فراز كشور مستولی است. باید كلیه نیروهای ضد بنیادگرا و طرفدار دموكراسی با شعار «۸ ثور سیاهتر از ۷ ثور» دست به دست هم داده و بر حاكمیت این دزدان شرف و سربلندی و عمران میهن برای همیشه پایان بخشند.
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان»
۸ ثور ۱۳۸۳ (۲۷ اپریل ۲۰۰۴) ـ اسلام‌آباد
