مردم ما فقط از طریق رسانه‌های خارجی ناگهان آگاهی یافتند كه عبداله‌شاه مشهور به سگ زرداد به تاریخ تقریباً ۳۰ حمل (۱۹ اپریل) اعدام شد. چرا؟؟
او یگانه جنایتكار گلبدینیِ در دام افتاده بود كه می‌توانست رازهای ناگفته‌ی بسیاری و بخصوص اسرار سگ‌های كلان گلبدین را كه تعدادی از آنان هم اكنون بر سر كار اند به عنوان همدستان و فرماندهان اعمالش افشا سازد. اما طبعاً «برادران» صلاح ندیدند كه «برادر عبداله‌شاه» از آدمكشی‌ها و جنایتكاری‌های موحش‌تر و بی‌ناموسانه‌تر سگ‌های هارتر گلبدینی بطور مثال حسین‌منگل، وحیداله‌سباوون، بشیربغلانی، هادی‌شنواری، وحیدمژده وغیره پرده برگیرد. زیرا پرده‌دری‌های مذكور چه بسا كه پته‌ی خونین «برادر سیاف» و «برادر ربانی» و «برادر مسعود» را نیز به میدان می‌انداخت و بدینترتیب «نظم» موجود برای انتخابات و ادامه خیانت مشترك به این مرز و بوم، بهم می‌خورد!
بر طفلكان ما نیز روشن است كه عبداله‌شاه اگر چه چوچه‌سگ گلبدین بود اما در عین حال گلبدین سگ‌های خونخورتر دارد و از آن مهمتر «صدراعظم» جمیع بنیادگرایان و همدستان بود. و او (عبداله‌شاه) كه در صف وسیع تبهكاران و بی‌ناموسان و شرفباختگان، خود را یگانه اسیر و محكوم به اعدام می‌دید به یقین تومار درازی از آن آمران و همدستانش را به دست می‌داد.
بوی قضیه آنقدر آزاردهنده است كه «سازمان عفو بین‌الملل» نیز در بیانیه‌ای در ۲۶ اپریل ۲۰۰۴ ضمن برشمردن نارسائی‌ها و كمبودهای متعدد و جدی سیستم قضایی افغانستان، متذكر شد:
«عفو بین‌الملل بیم از آن دارد كه اعدام عبداله‌شاه كوششی باشد توسط بازیگران قدرتمند سیاسی برای از بین بردن یك شاهد مهم تخلفات حقوق بشر. عبداله‌شاه در دوران اسارتش شواهد زیادِ دست اول را علیه چندین قومندان كه فعلاً در موقعیت‌هایی بر سر قدرت اند، برملا نموده بود... فقدان مكانیزمی عادلانه و مستقل برای رسیدگی به یكچنان جنایت‌ها بدان معنی است كه اكثر متهمان به چنگ عدالت سپرده نشده اند و صاحب قدرت اند كه با تكیه بر آن به تهدید مردم افغانستان ادامه می‌دهند. موضوع مخصوصاً از آن جهت موجب نگرانیست كه در انتخاباتی كه در سپتامبر ۲۰۰۴ برگزار خواهد شد، عده‌ای از افراد مذكور خود را كاندید خواهند كرد.»
باید سگ كوچك زرداد بدون محاكمه‌ای علنی، در جایی نامعلوم و به تاریخی نامعلوم مدفون می‌شد تا آستین‌های پر خونتر «برادران دینی» و «قیادیان جهادی» و حقایق تكاندهنده‌تر، زیر چپن آقای كرزی و بیرق «آیساف» پنهان بمانند.
و تا زمانی كه این خرك و درك به سركردگی جنایت‌پیشگان «ائتلاف شمال» باقیست و مردم ما هنوز به آزادی دست نیافته‌اند، اینگونه اعدام‌ها برای كتمان جنایت‌های «برادران قیادی» چه مرده چه زنده، امری عادی خواهد بود.