ایلا کیدار گرینبرگ اعلام کرد که به دلیل خودداری از عضویت در ارتش اسراییل و مشارکت در نسل‌کُشی جاری در غزه، به ۳۰ روز حبس محکوم گردیده است.
بیانیه امتناع ایلا کیدار گرینبرگ: نه گفتن ناگزیر است
نام من ایلا کیدار گرینبرگ است. من طوری پرورش یافتم که مرد و سرباز باشم. در ۱۴ سالگی به عنوان یک زن ترانس اعلام وجود کرده و از پذیرش تعیین جنسیت از سوی جامعه سر باز زدم. حالا در ۱۸ سالگی با امتناع از خدمت عسکری، دست رد به نظامی‌گری تحمیلی در جامعه می‌زنم.
به برنامه «بررسی عمیق وقایع فلسطین» خوش آمدید. من رابرت اینلکیش، میزبان شما هستم. امروز گفتگویی خواهیم داشت با لیلا خالد، یکی از نمادهای مقاومت فلسطین. در این بحث به بررسی روند نسل‌کشی جاری در غزه، مقاومت در برابر آن و موضوعات دیگر خواهیم پرداخت.
لیلا، از حضور شما در برنامه سپاسگزارم. دیدار مجدد با شما باعث خرسندی‌ام است و افتخار می‌کنم که میزبان شما هستم.
می‌خواهم برنامه را با سوالی درباره وقایع جاری آغاز کنم. آنچه را همین اکنون در فلسطین اشغالی و لبنان جریان دارد، چگونه توصیف می‌نمایید؟ پس از ترورها و کشتارهایی مانند شهادت یحیی‌سنوار و حسن‌نصرالله، عده زیادی حس ناامیدی عمیقی نسبت به اوضاع دارند. یک سال از نسل‌کشی در غزه می‌گذرد و به نظر می‌رسد که افراد بسیاری درک تاریخی دقیقی از روند این درگیری ندارند. بطور مثال شما سال ۱۹۸۲ و رویدادهای آن زمان را از نزدیک تجربه کرده‌اید، دورانی که همراه بود با ویرانی‌های عظیم. آیا می‌توانید توضیح دهید که فعلا در چه وضعیتی قرار داریم و می‌توان اوضاع را با آن سال‌ها مقایسه کرد؟
در ننگرهار مردم گفتند که خشک‌سالی و گرسنگی آنان را به کشت خشخاش وا می‌دارد. یکی از آنان می‌گوید: «کار قاچاق در دست حضرت‌علی است.» و ملک عسکرخان توضیح می‌دهد: «در ولسوالی ما هیچ مکتب و شفاخانه‌ای وجود ندارد. ان‌جی‌او‌ها فقط برای خود پول را مصرف می‌کنند وقتی مردم گرسنه باشند مرتکب گناه می‌شوند. اگر تنها گندم بکاریم گرسنه می‌مانیم.»
آنان مدعی اند که میرویس یاسینی رییس ریاست ضد مواد مخدر با حضرت‌علی قرارداد دارد. وقتی کشت درو می‌شود حضرت‌علی از دهقانان می‌خواهد زمین‌ها را آتش بزنند، بعد میرویس‌یاسینی به انگلیس‌ها (که مسئولیت مبارزه علیه تریاک را به عهده دارند)می‌گوید که پیشرفت حاصل شده است!
هفته نامه «نیش» چاپ امریکا نوامبر ۲۰۰۴
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) که در سال ۱۹۷۷ تاسیس شد، سازمان مستقل زنان است و برای حقوق بشر و عدالت اجتماعی در افغانستان مبارزه می‌کند. «راوا» علیه تهاجم و اشغال اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹ ایستاد و به تعقیب آن به مبارزه علیه دولت مجاهدین و طالبان ادامه داد و به پیشبرد مکاتب مخفی برای دختران، نشر یک مجله و پروژه‌های بشردوستانه مبادرت ورزید.
مریم راوی، عضو کمیته روابط خارجی «راوا»، به پرسش‌های آین سنکلیر از «پیس نیوز» درمورد اشغال فعلی افغانستان به رهبری ایالات متحده، جواب می‌دهد.
مادامی كه مردم ما در جهنم طالبان می‌سوختند و افغانستان به گورستانی خون‌آلوده و خاموش بدل شده بود، نوازشریف و دولتش كه با تكیه بر آن جنایتكاران چشم سرمه، افغانستان را مال خود می‌شمردند، همیشه خوش داشتند اعلام نمایند كه اكنون الحمداله طالبان آنچنان ثبات و امنیت را به افغانستان باز گردانیده اند كه اگر سكه‌های تلای ناب هم در شاهراه‌های این كشور بیفتد بیجا نمی‌شود!
البته تعریف و تمجید جنایت‌سالاران «ائتلاف شمال» از سوی صاحبان خارجی شان كمتر از این كراهت‌آور نبوده كه آنان را «غازیان» و «رهبران نستوه و مرصوص» و «تاج سر ملت» و... نامیدند و بدین ترتیب پست‌ترین دشنام‌ها و توهین‌ها را به مردم ما روا داشتند.
