بالاخره رژیم دست‌نشانده ع و غ با پاشیدن نمک بر زخم‌های کابلیان، در یک حرکت منزجرکننده، موافقتنامه با گلبدین این تروریست جانی را امضا کرد تا وی بار دگر با زیر پا کردن خون هزاران قربانی ددمنشی‌ها و راکت‌پرانی‌هایش، وارد میدان گردیده شامل خوان رنگین جواسیس و دست‌پرورده‌های امریکا و غرب گردد.
سفاکان گلبدینی طی چند ماه چانه‌زنی در نهایت موفق شدند که لاشه بویناک رهبر شان را با بهای گران به امریکا و دولت دست‌نشانده غنی عرضه دارند. در حالی که میلیون‌ها هموطن ما با فقر و ناداری مزمن شب و روز می‌گذرانند و معاش کارمندان پایین‌رتبه دولتی، معلمان و عساکر اردو و پولیس ماه‌ها پرداخت نمی‌گردد، مقامات میهنفروش و مزدور دولت و شورای نامنهاد صلح مقدار هنگفت هزینه را برای تامین امنیت این خاین ملی اختصاص داده‌اند. با دادن امتیازات بی‌حد و حصر نظیر شهرک و محل رهایش برای هزاران گلبدینی و نصب آنان در مقامات دولتی، این آدمکشان در قتل و ترور مردم و بخصوص روشنفکران کشور ما دست بازتر خواهند یافت.
امریکای اشغالگر با دادن مصونیت قضایی به بچه نازادانه و جاسوس دیرینه‌ی خود به زودی نام او را از فهرست سیاه شورای امنیت سازمان ملل حذف کرده، راکتیار با سایر برادران ستمکار و خاینش چون سیاف، محقق، حاجی الماس، دوستم، عبدالله، قانونی، مولوی قلم‌الدین، خلیلی، اسماعیل، ملا متوکل و غیره در آخور دولت پوشالی هم‌کاسه می‌شود.
در حالی که شماری از به اصطلاح «کارشناسان» و «صاحب‌نظران» شرفباخته و وجدان‌فروخته آمدن گلبدین جانی را خیرمقدم گفته و آنرا به اصطلاح به «خیر و برکت صلح و امنیت کشور» می‌دانند، اما واقعیت امر اینست که معامله با این مزدور آی.اس.آی و دادن مصونیت قضایی به او خیانت به خون صدها روشنفکر و هزاران هموطنی است که توسط باند آدمکش گلبدین سر به نیست شده و یا به قتل رسیده‌اند. «اعزاز و احترام» از گلبدین تیزاب‌پاش و راکت‌پران به منزله زیرپا کردن خون هفتادهزار کابلی است که در نتیجه سگ‌جنگی های او و برادران هم‌جنس جهادی‌اش به شهادت رسیدند.
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» با تاکید بر نتایج تلخ گذشته بازهم تاکید می‌کند که آن «صلح»ی که با تضرع و لابه از میهنفروشان خون‌آشام طالبی و گلبدینی به دست آید، هرگز پایدار و به نفع مردم نبوده و دیری نخواهد پایید که توسط همین جانیان و شرکا، جایش را به دهشت و مصایب بیشماری دهد که فقط و فقط قربانی آن مردم سوگوار ما خواهند بود. گذشته از این، امریکا که فعالانه داعش و طالبان را برای صدور تروریزم به روسیه و چین تمویل و تجهیز می‌کند، هیچگاهی علاقمند صلح و ثبات در افغانستان نبوده است.
ما همواره گفته‌ایم که صلح واقعی فقط زمانی در کشور استقرار می‌باید که دست امریکای اشغالگر و متحدان از سرزمین ما کوتاه گشته و کلیه خاینان و جنایتکاران ۴۰ سال اخیر مجازات شده و با تشکیل دولتی دموکراتیکِ برآمده از خیزش توفان‌آسا، مردم خود سرنوشت شکوفای خویش را رقم زنند.
جمعیت انقلابی زنان افغانستان (راوا)
۲میزان ۱۳۹۵ – ۲۳ سپتمبر ۲۰۱۶