میز نشریات «راوا» در محفل
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) امسال به مناسبت هشتم مارچ روز جهانی زن، محفل با شكوهی را در شهر پشاور برگزار نمود كه در آن حدود ۱۵۰۰ نفر اكثرا متشكل از زنان و دختران و تعدادی از هموطنان ما كه از سگ‌جنگی ها و وحشیگری های بنیادگرایان سفاك مجبوربه ترك وطن گشته بودند، حضور داشتند.
علاوه بر اعضای «راوا»، شماری از هواداران آن كه در كمپ های مهاجرین در پشاور و دیگر شهرهای پاكستان وافغانستان به سر می برند نیز دعوت شده بودند.
در حالیكه زنان سراسر جهان این روز را جشن می‌گیرند و از موفقیت‌های كسب شده و آینده‌ی درخشان خود سخن به میان می‌آورند، «راو» با استفاده از این فرصت خواست تا وضع وحشت‌بار و فجیعی را كه زنان افغانستان بعد از روی صحنه آمدن جهادی‌ها و طالبان متحمل شده اند، برای حاضران بیان دارد.
دیوارهای سالون محفل با شعارها و پوسترهایی تزئین شده بودند كه بیانگر نفرت عمیق مردم ما نسبت به بنیادگرایان جانی و آرزوی نیل به آزادی، دموكراسی، عدالت‌اجتماعی و حقوق زنان بود. نمایش عكس‌ها و صنایع دستی كه از جانب «راوا» ترتیب داده شده بود نیز توجه زیادی از مهمانان را بخود جلب كرد. نشریات «راوا» نیز در گوشه‌ای از سالون وجود داشت.
یك تن از فعالان «راو» محفل را با سخنرانی خود آغاز نموده اظهار داشت كه با وصف مشكلات فراوان اقتصادی، امنیتی و تهدیدهای پی در پی طالبان و برادران جهادی پاكستانی و افغانی آنان از برگزاری همچو محافلی دست نخواهیم برداشت. او در قسمتی از سخنرانی‌اش گفت: «برگزاری هشتم مارچ نباید جدا از افشای ماهیت اصلی بنیادگرایان باشد. هر آن جا كه تعفن بنیادگرایی بالا است، ستم بر زنان نیز آشكار است. ما باید علیه بنیادگرایان برخیزیم و بعد از این اجازه ندهیم كه آنان از اسلام علیه مردم داغدار و مخصوصا زنان ستمكش ما سواستفاده كنند».
شخصیت‌های برجسته پاكستانی و كاركنان فعال حقوق‌بشر كه با سخنرانی های جامع خود محفل را غنای بیشتر بخشیدند عبارت بودند از عاصمه‌جهانگیر از بنیانگذاران كمسیون حقوق بشر پاكستان (HRCP) و ازمدافعان سرشناس حقوق‌بشر در سطح جهانی،افراسیاب ختك رئیس فعلی كمسیون حقوق بشر پاكستان، مارشال هوایی اصغرخان رهبر «تحریك استقلال پاكستان» ، افضل خاموش رئیس «حزب كمونیست كارگران و دهقانان پاكستان» و قیصر خان سكرتر اطلاعات «حزب ملی پختونخواه». كه مختصر از سخنرانی آنان به دنبال خواهد آمد.
شاگردان مكتب «راوا» سرودهای میهنی را به زبان دری، پشتو و اردو ارائه داشتند كه مورد استقبال بسیار قرار گرفت. تعدادی از مهمانان خارجی همدردی خود را اعلان داشتند و عمیقا تحت تاثیر سرود هایی رفتند كه در آن درندگی و وحشی گری بنیادگرایان وآرزوی مردم افغان مجسم گردیده بود.
شعر شاعره امریكایی سو سیلورمری، «من در كنار گوش های ناشنو تان ایستاده ام» كه به «راوا» اهدا شده به زبان خودش از طریق كاست پخش گردید و ترجمه فارسی آن توسط یك تن از اعضای “راوا» دكلمه شد كه تحسین همگان را برانگیخت.
در پایان محفل درامه‌ای به نام «مهمان نوازی» در سه پرده توسط كاركنان «راو» و شاگردان مكتب اجرا گردید كه مورد استقبال شدید حاضران قرار گرفت. قطعنامه‌ای به زبان پشتو، انگلیسی، اردو و فارسی نیز بین شركت‌كنندگان توزیع گردید.
جا دارد یاد آور شویم كه این محفل با كمك مالی هواداران «راوا» در امریكا و اروپا برگزار گردید، ولی ما هنوز از درك مصارف حمل و نقل و تهیه مسكن برای آن عده‌ای كه به خاطر اشتراك در محفل از داخل افغانستان و شهرهایی چون كویته، كراچی و لاهور آمده بودند مبلغ هنگفتی مقروض هستیم.