و میدان افغانستان برباد رفته هنوز هم چنان شغالی باقیمانده كه اگر دیروز جنایت‌پیشگانی خاین با بدنامی احمدشاه احمدزی، یونس‌قانونی، لطیف پدرام، هادی دبیر، دوستم، محقق وغیره توانستند با فراغ‌بالی و آسودگی تمام خود را برای ریاست جمهوری كاندید كنند، اینك چلی‌ای به اندازه‌ی آنان متعفن یعنی ملا وكیل‌متوكل در رسانه‌ها به شمول تلویزیون كه استفاده از آن را «حرام و كفر» می‌شمرد، وقیحانه اعلام می‌دارد كه كاندید پارلمان خواهد بود! او كه همانند داكتر عبداله با نشستن در چوكی وزارت خارجه، آن وزارت را آلوده گردانید، می‌خواهد با نشستن در پارلمان آینده در كنار «اپوزیسیون» فرمایشی، ارگان تقنینیه را از هر گونه ارزش و اعتبار عاری سازد.
اگر در اوایل دوانده شدن طلبه كرام از قدرت، تعجب داشت كه طالب متوكل كشته نشد و بلكه در ازای جاسوسی‌اش برای امریكا «تحت حفاظت» نیروهای امریكایی قرار گرفت و بعداً هم تمام رسانه‌ها به خدمتش درآمدند تا مصاحبه‌ها بپراند و بر جنایت‌های خود و ملاعمر و دیگر سر طالبان به زبان «دیپلماتیك» (آخر ایشان «وزیر خارجه» این كشور تیره‌بخت بود!) پرده بیافكند، عضو پارلمان شدن ملای وحشی چندان تعجبی ندارد زیرا برای امریكا ماهیت و سابقه افراد هر قدر هم با خون و خیانت توام باشد مهم نیست، مهم اینست كه آنان چقدر عامل و ممد پیشبرد اهدافش در كشور اند. البته امریكا به عنوان یگانه ابرقدرت جهان از این هم ترس و شرمی ندارد كه حرفش با عملش شدیداً متناقض باشد: مثلاً داكتر زلمی‌خلیلزاد در (صدای امریكا، فارسی) مدعی شد كه امریكا از اشتباه در گذشته ـ حمایت از بنیادگرایان ـ درس گرفته و آن را تكرار نخواهد كرد! آیا درس گرفتن همین است كه به صبغت‌اله فرمان دهد تا عفو گلبدین و ملاعمر را اعلام نماید و متوكل و خاكسار و ملاراكتی و تروریست‌های دیگر را به پارلمان بفرستد؟
ولی ما از زبان اكثریت مردم ما كه شكنجه‌ی جسمی و روحی بدمستی‌های جهادی و طالبی را دیده اند، می‌گوییم:
ملاصاحب متوكل، تو ممكن است به پاداش خیانت‌ها به این وطن و جاسوسی برای امریكا، باز هم به وكالت و وزارت و سفارت برسی و چشم سرمه كنی و چرس بزنی و عشق كنی؛ اما بدان كه اگر از سوی «برادران» و بنام «شریعت غرای محمدی» نابود نشوی، مادامیكه افغانستان از چنگ بنیادگرایان و شركا آزاد شود، اگر از دنیا یك روز هم بماند، مردم روی تو، ملاعمر و سایر سر طلبه كرام را به شیوه خود تان سیاه نموده بر سر مركب یا موتر سوار در اطراف و اكناف شهر گردانده و سپس همه را در قفسی انداخته در جایگاه اعدام زرمینه به نمایش خواهند گذاشت برای حدود یكماه، بعد قفس را به باغ وحش كابل انتقال خواهند داد برای تقریباً سه چهار ماه كه علاقمندان از سراسر كشور و جهان بیایند و «امیرالمومنین» و نازدانه‌ترین سگان امارتش را تماشا كنند، بر آنان تف انداخته و بعد قفس را پیش پای شامامه (از مجسمه‌های بامیان) می‌گذارند تا آخر تا كه بپوسید. قیمت تكت اگر چه موضوعی است كه همان وقت باید وزارت توریزم رویش تصمیم بگیرد، اما پیشنهاد ما اینست كه برای هموطنان ۱ افغانی باشد و برای جهانگردان به شمول اجازه عكاسی ۱۰۰۰ افغانی.
اگر وزارت كمی سلیقه به خرج دهد و كافی تدارك ببیند ملیون‌ها نفر از سراسر جهان را برای تماشای شترگاو پلنگانی انسان نما می‌تواند به كشور بكشاند كه با حمایت صاحبان خارجی شان پنج سال ملتی را به زنجیرهای پست و سهمگین قرون وسطایی خود پیچانیده بودند.