قتل وحشیانه داکتر تتسو ناکامورا و پنج همراه افغان‌اش، مردم سوگوار سراسر افغانستان را در ماتم تلخ نشاند. این حامی راستین توده‌های ستمکش ما، با ترک هرگونه آسایش در جاپان بیش از ۳۰ سال از عمرش را وقف خدمت به نیازمندان میهن ما کرد. او که بین مردم به نام کاکامراد شهرت یافته بود، در چند سال اخیر در یکی از طالب‌زده‌ترین نقاط افغانستان - ننگرهار- با حفر بیش از ۱۵۰۰ چاه عمیق، ۱۱ سربند و ایجاد ۲ شفاخانه به باشندگان نادار آنجا زندگی و شکوفایی هدیه نمود. او با امکانات محدود ولی با جانفشانی، فداکاری و پشت‌کار توانست دشت سوزان گمبیری را به باغ‌های سرسبز مبدل و برای بیش از ۶۰۰هزار تن زمینه کار و زندگی را مساعد سازد. ناکامورا با دیدن زندگی رقت‌بار در آن ساحه رنج می‌برد و همچو یک افغان میهن‌دوست بعد از ساعت ۴عصر به کارگران می‌گفت: «تا حال برای پول کار کردید، یک ساعت برای وطن تان کار کنید».
هرچند ارگ دوماه قبل به ناکامورا شهروندی افتخاری افغانستان را داد، اما عملا در زمینه تامین امنیت او مرتکب خیانت نابخشودنی شده است؛ مقامات ننگرهار اعتراف کردند که امنیت ملی از تهدیدها به جان وی آگاه بود و یکماه قبل از حادثه به وی اطلاع داده بود که مواظب باشد! اما این وظیفه دولت بود که به جای دادن امکانات محافظتی به گلبدین، سیاف، عطا و صدها دزد و خاین و عناصر بی بهای دیگر، در پی تامین امنیت جان ارزشمند وی می‌شد. البته از ارگ و سپیدار که به لانه جاسوسی آی.اس.آی، سیا، موساد، واواک مبدل شده است، یکچنین انتظاری بیهوده است.
سیدرحیم، عبدالقدوس، مندوزی علی‌خیل و جمعه‌گل محافظان و زین‌الدین راننده داکتر ناکامورا بودند که یکجا با او به شهادت رسیدند.
داکتر ناکامورا و نهادش با جمعاوری اعانه از مردم جاپان حیاتی‌ترین پروژه‌ها را بدون سروصدا و تبلیغات گول‌زننده به اکمال رسانیدند. برخلاف پروژه‌های پرفساد، خاینانه و نفاق‌افکنانه‌ی دولت‌های اشغالگر و ارتجاع منطقه که پول‌های گزافی را زیر نام «بازسازی» و «کمک به مردم» در حلقوم مشتی مافیای فاسد و مزدور حاکم ریختند و با فربه ساختن هرچه بیشتر چاکران جهادی، تکنوکرات و انجیویی شان نظام فاسدی را بنیان گذاشتند که تاکنون از بطن خود فقط جرثومه‌های خیانت و جنایت چون یونس قانونی‌ها، فاروق وردک‌ها، عطاها، ظاهرقدیرها، کرام‌الدین کریم‌ها، خاندان کرزی و فهیم و خلیلی و محقق و سیاف و عبدالله و... بیرون داده است، این دوست راستین مردم افغانستان با تعهد به انسانیت، گوشه‌ای از ولایت تحت حاکمیت گل‌آغا شیرزوی «سیا»زاده این «بلدوزر» فاسد چپاولگر و جانشینان کثیف‌تر از او را سرسبز و آبدار ساخت. داکتر مراد شهید در تلاش عملی کردن پروژه دوم «کانال مروارید» بود که مانع سرازیر شدن مفت آب دریای کنر به پاکستان می‌شد، و این نمی‌توانست خشم آی.اس.آی را برنیانگیزد. سگ‌های هار پاکستان در ۲۰۰۸ کازویا ایتو همکار ناکامورا را اختطاف و به قتل رسانیدند تا از اعمار بندهای بیشتر جلوگیرند. اما ناکامورا با عشق خدمت به مردم فقیر بدون هراس از تهدیدها به کار ادامه داد و درین راه تا فدا کردن جانش پیش رفت.
خودگذری و ریختن خون ناکامورا لکه ننگی به روی روشنفکران پلید و مداح خاینان و ستم‌پیشگان نظیر پرتو نادری، رهنورد زریاب، محمود صیقل، رنگین سپنتا، شینکی کروخیل، حمید‌الله فاروقی، وحید عمر، غفور لیوال، فوزیه کوفی، قلمبدستان واواکی و... است که خود را به بند تنبان میهنفروشان حاکم و کرزی آویخته همچون پشک‌هایی دست‌آموز اول سر به پای گلبدین متعفن نهادند و بعد هم تحقیر و توهین از سوی طالبان مزدور و تروریست را افتخار دانستند که طبعا در برابر قتل جانگداز داکتر مراد با بی‌وجدانی تمام یابووار کلوخ گشته صدایی از آنان برنخاست.
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) ضمن محکوم نمودن قتل ناکامورا، همصدا با وطنداران ماتمدار خود از مردم جاپان عذر می‌خواهد که نتوانستیم دین خود را نسبت به ناکامورای بزرگ ادا نماییم. ما ضمن ابراز همدردی قلبی خود با خانواده، دوستان و مردم عدالت‌جوی جاپان، معتقدیم که تنها با مبارزه تا به آخر علیه اشغالگران امریکایی و متحدان و سگ‌های زنجیری آنها از جنس طالبان، تنظیم‌های جهادی و دولت پوشالی است که انتقام از خون شریف داکتر مراد و آرمان وی برای ایجاد افغانستانی آزاد و آباد تحقق خواهد یافت و بس.
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان»
۲۲ قوس ۱۳۹۸ (۱۳ دسامبر ۲۰۱۹) - کابل