بتينا گوازلارد Bettina Goislard دختر ۲۹ ساله فرانسوی كه در بدترين شرايط برای كمك به هزاران مهاجر عودت‌كننده به وطن ما آمده بود، بدست اراذل طالبی به قتل رسيد.
وی بعد از ختم تحصيلاتش در پاريس مدت ۳ سال را در رواندا و با تمركز روی آسيب‌پذيرترين گروه از مهاجران (زنان و كودكان) سپری كرد.
بتينا در جون ۲۰۰۲ در پيوند با UNHCR وارد افغانستان شد، به تعبير خودش: «خوابی كه به حقيقت پيوست». از مناطق جنگ‌زده ديدار به عمل آورد و در يكی از محروم‌ترين ولايات طالب‌زده و جهادیگزيده -غزنی- مستقر شد. با اهالی منطقه مخصوصاً زنان و كودكان رابطه نزديك داشت و فارسی را به خوبی فرا گرفته بود. بدين ترتيب او فقر و درد مردم ما را بهتر میشناخت و لمس میكرد.
فليپوگراندي Filippo Grandi رئيس UNHCR گفت: «بتينا از شرايط نامساعد هيچگاه ترس به دل راه نمیداد كم حرف میزد. و با آنكه جوان بود تجارب فراوانی اندوخته و كارش عالی به حساب میآمد.»
بتينا همچون يك شهروند اروپايی میتوانست زندگی آرامی در كنار خانواده و دوستانش داشته باشد اما آنچه وی را واداشت تا به محروم‌ترين انسان‌های بیگناه بيانديشد تعهدش به ياری دادن قربانيان ستم و بیعدالتی بود.
بتينا دلبستگی عجيبی نسبت به مردم افغانستان پيدا كرده بود در حدی كه به خانواده‌اش وصيت كرده بود تا اگر مرگش درافغانستان اتفاق افتاد، میخواهد همانجا به خاك سپرده شود. گويی او مطمئن بود كه وحوش طالبی در ازای محبت و خدمتگزاری صادقانه‌ی وی به مردم افغانستان خونش را خواهند ريخت.
طالبان با كشتن بتينا برای هزارويكمين بار نشان دادند كه ادعاهای بلندبالای «غيرت افغانی» و از اين قبيل، چقدر بیاساس، ميان تهی و خودفريبانه میباشند. انسان دلاور، باغيرت و شرافتمند چه افغانی و چه غيرافغانی آنست كه طرفدار آزادی و عدالت و ترقی و برابریانسان‌ها باشد. طالبان كه زنی بيدفاع، خارجی، غيرنظامی و وابسته به موسسه‌ی جهانی مهاجران را میكشند همانند برادران «ائتلاف شمال» شان كه بيشمار از اين گونه جنايت‌ها را مرتكب شده‌اند، ثابت میسازند كه در قعر دنائت و بیغيرتی و نامردی و جانورصفتی قرار دارند.
هزاران نفر از مردم غزنی با اشك و خشم جنازه بتينا را تشييع كردند. اما اين كافی نيست. بتينا دور از سايه‌ی هر گونه سياست مشكوك و منفور، جانش را با مهری بزرگ به مردم مجروح ما از دست داد. او مايه مباهات مردم فرانسه است. اما شايسته است كه به جای قهرمانان ساختگی و دروغين، بناهای يادبود او به مثابه فرانسویای شجاع كه دلباخته افغانستان بود در هر گوشه و كنار كشور بخصوص در غزنی كه خونش ريخته شد برپا داشته شوند تا مردم دنيا بدانند كه فاصله عميق و پر ناشدنیای مردم ما را از مشتی بنيادگرای شرفباخته‌ی مزدور و آدمكش جدا میسازد.
انتقام بتينا و بتيناها تنها با امحای بنيادگرايان از هر جنس ممكن است و بس.
بتينا در قلب مردم غزنی و مردم سراسر افغانستان زنده است!