«نیویارک تایمز» (شماره 28 جنوری 1994) می‌نویسد:

«امریکاییان شاید کاری کرده نتوانند. لاکن آنان می‌توانند وحشیگری را محکوم کنند و از گروه‌های دیگر بخواهند که باهم بسازند. مسکو و واشنگتن مسئول اشتعال این جنگ اند.

با مداخله روسیه در افغانستان غرب حق داشت به جنگجویان جنبش مقاومت کمک کند هنوز معلوم نیست چرا امریکا مخفیانه و با یاری پاکستان بیشترین کمک‌ها را به خشن‌ترین رهبر ضد امریکایی گلبدین حکمتیار مبذول می‌دارد. این کمک امریکا به گلبدین غیرقابل فهم است در حالیکه رهبران قابل¬ قبول دیگر وجود دارند. حکمتیار نفرتش را از امریکا پنهان نمی‌کند، از ملاقات با ریگان خودداری نمود، با افراطیون عربی متحد بوده و از صدام حسین در جنگ خلیج حمایت کرد. مع‌الوصف معشوق ویلیام کیسی رئیس سی.آی.ای باقی ماند.

علل مختلف اشتباه یادآوری شده است: عدم آگاهی از اختلافات محلی، دلجویی پاکستان، اطلاعات غلط شوروی و یا اعتقاد واشنگتن مبنی‌بر اینکه بنیادگرایان بهترین جنگجویان ضد کمونیست اند. اما پاسخ روشنی وجود ندارد. آنچه با توجه به موقع می‌توان گفت اینست که چون بحث روی استراتژی ما در افغانستان بین مردم نرفته بناءً تصمیم‌گیری‌های بسیار مهم به عهده بوروکراسی‌ای سری با حداقل احساس مسئولیت گذاشته شده است.»

در ۲۰ جون‌ ۱۹۹۴ خبرگزاری‌ها گزارش‌ دادند كه‌ بینندگان‌ تلویزیون‌ ایران‌ از مشاهده‌ی‌ ناگهانی‌ تماشاچیان‌ ملبس‌ به‌ لباس‌های‌ ضخیم‌ زمستانی‌ هنگام‌ اولین‌ مسابقه‌ جام‌ جهانی‌ فوتبال‌ در هوای‌ گرم‌ و سوزان‌ شیكاگو بشدت‌ بهت‌ زده‌ گردیدند.

بعد از انقلاب‌ اسلامی‌ ۱۹۷۹ ایرانیان‌ برای‌ اولین‌ بار می‌توانستند مسابقه‌های‌ جام‌ جهانی‌ فوتبال‌ را بطور زنده‌ ببینند، اما «صحنه‌های‌ غیراسلامی‌» تماشاچیان‌ با فلم‌های‌ مسابقات‌ زمستانی‌ جابجا گردیده‌ بود كه‌ تماشاچیان‌ را با دستكش‌، بالاپوش‌ و كلاه‌ نشان‌ میداد. هدف‌ از این‌ حقه‌ی‌ رسوا و عجیب‌ مقامات‌ جمهوری‌ اسلامی‌ عبارت‌ بود از جلوگیری‌ از ظاهر شدن‌ تماشاگران‌ زن‌ كه‌ بانیكر و پیراهنهای‌ بی‌قول‌ در استدیوم‌ گرد آمده‌ بودند تا مبادا چشم‌ مردان‌ ایران‌ به‌ آنان‌ افتاده‌ و از راه‌ بدر شوند!

روزنامه‌ مسلم‌ (۳۱ اگست‌ ۹۴) گزارشی‌ از كمپ‌ سرشاهی‌ بچاپ‌ رسانده‌ كه‌ درینجا مختصری‌ از آنرا میآوریم‌:

اشك‌ و عرق‌ سخی ‌جان‌ درهم‌ آمیخت‌ وقتی‌ زیر آفتابی‌ سوزان‌ با دستهای‌ مرتعش‌ برای‌ برادرزاده‌ی‌ سه‌ ساله‌اش‌ قبری‌ كوچك‌ میكند. جسد در پارچه‌ای‌ سفید پیچانیده‌ و در خیمه‌ای‌ پهلو گذاشته‌ شده‌ بود. زلمی‌ دیشب‌ در اثر جلزدگی‌ جان‌ سپرده‌ بود.

در آن‌ هفته‌ لااقل‌ ۳۲ نفر در این‌ كمپ‌ سه‌صدهزار نفری‌ مرده‌ بودند كه‌ غیر از ۱۰ تن‌ بقیه‌ را كودكان‌ زیر ۵ سال‌ تشكیل‌ می‌داد.

داكتر عبداله ‌شینواری‌ در «فرنتیرپست‌» (۱۰ جون‌ ۹۴) طی‌ مقاله‌ای‌ مینویسد: «كمپ‌ ربانی‌ ـ مسعود خود را در نقش‌ بچه‌ سقا می‌بیند و در عین‌ حال‌ به‌ حكمتیار نقش‌ نادرشاه‌ را قایل‌ است‌. همچنان‌ طرفداران‌ ربانی‌ برآنند كه‌ چون‌ حكومت‌ آنان‌ نخستین‌ حكومت‌ تاجیك‌ بوده‌ و كابل‌ را با زور تصرف‌ كرده‌اند، پس‌ به‌ نفع‌ هیچ‌ پشتونی‌ از آن‌ نخواهند گذشت‌... ایران‌ و تاجیكستان‌ مخصوصاً از باقیماندن‌ ربانی‌ بر قدرت‌ پشتیبانی‌ میكنند. علاوه‌ بر این‌، كمپ‌ ربانی‌ توانسته‌ با هندوستان‌، اسرائیل‌ و مصر دوستی‌ ایجاد كند.»