ما مدت‌ها پیش در «پیام زن» گفته بودیم كه یكی از دلایل ستمكاری‌های قرون وسطایی و غیر انسانی طالبان احتمالاً در آزارهای جنسی است كه اغلب آنان در دوران كودكی و نوجوانی در مدرسه‌ها دیده اند. نكته‌ای كه در مورد «برادران» دینی نكتایی پوش شان مثل داكتر عبداله، فهیم، یونس‌قانونی وغیره نیز صدق می‌كند.
آیا جنایت‌سالاران از دیدن هیأت «بچه»های شان خجالت خواهند كشید؟ فكر نمی‌كنیم. اما این عكس‌ها بدون تردید مایه سرافكندگی مردم ما می‌باشند كه وقتی نیرویی انقلابی رهبری كننده ضعیف باشد، بیگانگان چه وحوش كثیف پر عقده‌ای را برای ما «قهرمان» وانمود ساخته به حكومت می‌رسانند. حتی همین عكس‌ها هم كافی اند تا مخصوصاً روشنفكران طرفدار این مزدوران بیمار و جاسوس نظیر نرشیرنگارگر، خلیل‌هاشمیان، نبی‌مصداق، رحمت‌اله‌صافی و... اگر از دنیا یك روز هم باقی بماند باید در كنار روشنفكران طرفدار جنایت‌سالاران «ائتلاف شمال» همراه با مالكان شان محاكمه صحرایی شوند كه چرا با پامال كردن شرافت خود به دفاع از این مشتی جاهل و جنایتكار برخاسته بودند.
به نظر می‌رسید طالبان برای امریكا دیگر از مصرف افتاده اند و جای شان را به «ائتلاف شمال» سپرده اند. اما توطئه‌های نهان و آشكار دولت كرزی به دلالی صبغت‌اله مجددیِ ۱۰ملیون دالری، خبر از خیانت عظیم مجدد امریكا و ایادی آن به ملت ما دارد كه این شترگاو پلنگ‌های چشم سرمه‌ای و حتی خون آشامان گلبدینی در قدرت سهیم خواهند شد تا استبداد مذهبی خونریزتری با كلیدش در دست واشنگتن و پیچانده شده در زرورق خوشرنگ «دموكراسی و آزادی» بر كشور استقرار یابد. تبلیغ جنایت‌سالار ملا وكیل‌متوكل آغاز این خیانتكاری به حساب می‌رود.
از روی نگاهی به عكس‌ها می‌توان به ژرفای غداری وهن‌آمیز امریكا و كرزی در به قدرت رساندن تبهكاران «ائتلاف شمال» و اكنون آشتی با طالبان میهنفروش پی برد.
شایان یادآوریست كه البم حاوی این عكس‌ها توسط توماس دورزاك thomas dworzak آلمانی در ماهی كه طالبان به زباله‌دان تاریخ پرتاب شدند (دسامبر ۲۰۰۱) از چند عكاس در قندهار تهیه شده است. به قرار گفته عكاسان مذكور طالبان نگاتیف عكس‌های شان را از پاكستان به آنان میفرستادند تا به طور مخفی و با اضافه كردن زمینه‌ای (منظره‌ای از سویس) برای شان چاپ كنند كه به این آرزوی به اندازه‌ی شخصیت خود شان هرزه و سخیف نرسیده و متواری شدند.
كتاب را دوستی فنلندی در نمایشگاهی از عكس‌های «راوا» در هلسنكی (۱۱ فبروری الی ۲۷ اپریل ۲۰۰۳) به نماینده «راوا» هدیه نموده بود. هر چند چاپ رنگه این چند تصویر از كتاب خیلی گران تمام می‌شود ولی حیف دیدیم كه خوانندگان ما از تماشای لااقل تعدادی از آنها محروم بمانند.
