اعلامیه «راوا» به مناسبت هفتمین سال تهاجم امریکا به افغانستان

هفت سال قبل دولت امریکا و متحدان زیر شعارهای چون آزادی زن، دموکراسی و جنگ علیه تروریزم قادر شدند تا حمله نظامی‌ بر کشور ما را «مشروعیت» ببخشند و مردم امریکا و دنیا را بفریبند. در اوایل مردم عذابدیده و بجان رسیده از سلطه‌ی خونبار طالبی، با چشمان امیدوار به آن‌ها نگریستند اما به زودی رویای خوش استقرار امنیت، دموکراسی و آزادی شان را به نحو دردناک از هم پاشیده یافتند.

امریکا با نصب دولت پوشالی کرزی، به معامله با جنایتکاران جهادی ادامه داد و دوباره این مولوداتش را به کار گرفت. آقای کرزی نیز از همان ابتدا به خواست و اعتماد مردم داغدار لگد زده راه سازش با جانیان «ائتلاف شمال» را پیش گرفت و کثیفترین چهره‌های آنان را در کلیدی‌ترین پست‌ها جا داد. خلاف ادعاهای بیشرمانه‌ی وزیران و سایر اراکین خاین و فاسد دولت، مردم ما در هفت سال اخیر، خود را تیره‌بخت‌‌تر و بی‌آینده‌تر احساس کرده، کشور به طور کلی مافیایی شده و خودسوزی، تجاوز و اختطاف زنان و کودکان به سطحی بی‌نظیر در تاریخ افغانستان رسیده است. با وصف مظلوم نمایی‌ها و اشک‌های کاذب کرزی شاهدیم که نه تنها متجاوزان مورد پیگرد قرار نمی‌گیرند بلکه افراد متجاوز به عصمت زنان ما را مورد عفو قرار میدهد و بدین گونه دست‌های خود را هم با جنایت آغشته می‌سازد!

اعلامیه جمعیت انقلابی زنان افغانستان (راوا) در مورد قتل عام هموطنان ما در بالا بلوک

اشغالگران امریکایی به سلسله کشتار بیدریغ مردم غمزده و معصوم ما، این بار در قریه بالا‌بلوک ولایت فراه جنایت هولناک تازه‌ای آفریدند. به تاریخ ۱۵ ثور ۱٣۸۸ (۵ می ۲۰۰٩) طیاره‌های امریکا با پرتاب چندین بمب بر خانه‌های مردم و قتل عام بیش از یکصد و پنجاه تن که اکثر شان زنان و کودکان بودند، جنایت جنگی دیگری را مرتکب شدند اما با بیشرمی می‌کوشند تا عامل این کشتار را نیز طالبان نامیده و تعداد قربانیان ملکی را فقط دوازده تن اعلان نمایند.

استراتژی به اصطلاح «جدید» اداره اوباما و ازدیاد نیروهایش در افغانستان، بیش از پیش مردم نگونبخت ما را در معرض خطر قرار داده و به زودی در طی صد روز حکومت اوباما معلوم شد که وی بسی بیشتر از بوش جنگ افروز بوده و ارمغانش به مردم ما فقط کشتار وسیعتر و ستمگری‌های موحش‌تر بوده است. اداره وی از یکسو با بمب افگن‌هایش کودکان و زنان ما را توته توته می‌کند اما از سوی دیگر با تروریست‌های گلبدینی و طالبی، این دشمنان پلید وخونی مردم ما، دست دوستی داده به مذاکرات و زدوبندهای پنهانی با آنان مبادرت می‌ورزد.

رسم تمامی دولت‌های فاسد، متزلزل، ضد مردمی و خاین است که وقتی بوی آن‌ها بیش از حد بالا شد، می‌کوشند با چنگ انداختن به احساسات ملی مردم مسایلی بیافرینند تا افکار عامه را ازمسایل حیاتی و حاد، به سوی آن‌ها منحرف گردانند.

این شیوه شیطانی بارها از جانب حاکمان جنایتکار افغانستان به کار گرفته شده تا با برپایی سروصداهای مزورانه با پاکستان، بر جنایت‌ها، خیانت‌ها، چور وچپاول، نارضایی و مسایل حیاتی مردم کارد به استخوان رسیده، پرده انداخته شود. اکت‌ها و تظاهرات «ضد پاکستانی» ربانی خاین و باندش در دوران امارت خون و خیانت را همه به یاد داریم.

تهدید اخیر حامد کرزی تازه‌ترین بازی دولت پوشالی است که اکثر رسانه‌ها هم آن را جدی و مهم تلقی کرده اند.

اعلامیه جمعیت انقلابی زنان افغانستان (راوا) به مناسبت سیاهروز هشتم ثور‌

سیاهروز هشتم ثور را بازهم در شرایطی تقبیح میکنیم که به علت سیاستهای خاین پرورانه آقای کرزی و دولت امریکا چنگ و دندان قصابان هشتم ثور روز تا روز عمیقتر در جسم و روح مجروح مردم تیره روز ما فرو میروند. و از اینجاست که فاجعه آفرینان هشتم ثور همچنان بر گرده هموطنان ما سوار اند. در حالیکه هنوز درنده خویی جهادیان روان مردم را می‌آزارد و ویرانی های سگ جنگی های تنظیم ها در گوشه و کنار کشور و مخصوصا در شهر کابل جلوه‌گر اند اما به جای محاکمه عاملان آن همه توحش، پیاپی خبر نصب آنان به پست های کلیدی دولت به گوش میرسد که همچون نمک پاشی بر زخم های توده ها و توهین نابخشودنی به خون دهها هزار هموطن نامراد ماست که بوسیله بنیادگرایان سلاخی شدند. تجلیل و پایکوبی رسمی در این روز شوم بر سر قبر های پیدا و ناپیدای ۶۵۰۰۰ اهالی کابل و در جوار خرابه های ناشی از خرمستی های بنیادگرایان میرساند که نکبت این روز کماکان بر سرنوشت کشور ما چیره است.