دولت‌هایی چون مصر و الجزایر بخاطر استرداد مزدورانی از اتباع شان كه برای حزب گلبدین و سیاف وغیره می‌جنگیدند، با دولت پاكستان در جدال افتاده بودند. بسیاری مطبوعات و شخصیت‌های سیاسی این كشور هم مسئله موجودیت مزدوران مذكور را در مركز توجه خود قرار دادند. احزاب و عناصر غیربنیادگرا آنان را جراثیمی در جامعه پاكستان نامیدند و احزاب بنیادگرا آنان را «مهمانان» و «مجاهدان عربی» خوانده و از دولت خواستار پناه دادن و حمایت از آنان شدند.
در همین رابطه از جنرال مرزا اسلم‌بیگ بشنویم كه ناله‌كنان افشا هم میكند: «بر همگان معلوم است كه هزاران نفر از كشورهای متعدد عربی، افریقایی، كشمیر و پاكستان در جهاد افغانستان شركت جستند. افراد مذكور آموزش اسلحه، مهمات و عملیات جنگی را دیده و تحت پروگرام‌های امریكا به افغانستان فرستاده می‌شدند. با این كمك نظامی و سایر كمك‌های خارجی به مجاهدین افغانستان، تعدادی سازمان‌های خیریه غیردولتی جهت كمك به جنبش در افغانستان، تحت نظارت مستقیم امریكا در پاكستان ایجاد شد.... .. »..
