اعلامیه «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) به مناسبت روز جهانی زن.
امروز هشتم مارچ، زنان افغانستان در عزای تجاوز بر بشیره ها و صائمه ها، از درد شلاق خوردن توسط فرومایه ترین عناصر، از به حراج رفتن و در آتش سوختن و خاکستر شدن دخترانشان می سوزند و عاملین این همه جنایات بیشرمانه مورد عفو قرار گرفته و بدون هراس از بازخواست مصروف حفظ و تحکیم موقعیت شان و غارت مردم اند. البته نمیتوان از فاسد ترین و کثیفترین دولت پوشالی دنیا، انتظاری غیر از این داشت. ولی درد زمانی استخوان سوز میشود که دنیا گمان میبرد امریکا در افغانستان آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و حقوق زن را اهدا نموده است، در حالیکه با گذشت هشت سال از تجاوز امریکا و متحدانش به نام "جنگ علیه تروریزم"، تروریستان خاین تر و قسی تر ائتلاف شمال و وطنفروشان خلقی و پرچمی را به قدرت نشاندند تا با اتکا به آنان دولت دست نشانده اش را بر پا دارد و به جای نابودی موجودات طالبی و القاعده‌ای‌اش، امریکا و ناتو همه روزه با بمباردمان های وحشیانه در ولایات به کشتار زنان و اطفال و مردم بیگناه و فقیر ما مشغول است.
دلو ۱۳۸۸: جنگسالاران حاکم در ولایت غور دو زن معصوم را در محضر عام دره زدند.
در چنین جهنمی، کرزی به مثابه عوامفریب ترین و رسواترین رئیس جمهور با طمطراق و هیاهو از کنفرانس لندن صحبت می کند که دیدیم جز چانه زدن و معامله برای بازگشت جنایتسالاران گلبدینی و طالبی و سرازیر کردن چند ملیون دالر دیگر در جیب خاندان کرزی و مافیای فهیم و خلیلی و دوستم و سایر آدمکشان پلید پیامدی نداشت. از سر و پای دولت خاین و ارتجاعی کرزی خون و کثافت میبارد. تنها به خاطر قربانیان فاجعه سالنگ و مصایب مهاجرین ما از دست رژیم جنایتکار ایران کافی بود که بسیاری از به اصطلاح مقامات دولتی به اشد مجازات و زندانهای طولانی محکوم می شدند. اما امریکا نه تنها سگان افغانی اش را مهار نمی‌کند بلکه دست آنان را در خیانتکاری و جنایتکاری و چپاول باز نگهمیدارد تا در عوض سر جنایت سالاران به هر صورت که صلاح میبینید، مردم ما را سرکوب و مرعوب نموده و از قیام استقلال طلبانه و ضد بنیادگرایی شان جلو گیرند. بنابر این تعجب ندارد که ربانی، سیاف، داکتر عبداله، قانونی، خاندان کرزی، ضیا مسعود، فهیم، خلیلی، صدیق چکری، میرویس یاسینی، ظاهر اغبر، هادی ارغندیوال، انور جگدلک، اسماعیل، عطا محمد و دیگر جنایتسالاران و قاچاقبران خاین بلیون ها دالر به جیب زده و بوی فساد و سرمایه گذاری های کلان شان در افغانستان و در دبی و غرب در رسانه های جهان بالا گرفته است.